10.10.2013r.

Często jest tak, że nie mamy wpływu na to, co będzie jutro. Nie możemy planować, bo zawód, gdy coś nie wyjdzie jest zbyt wielki. Jednakże to robimy.

Czas...
Pojęcie względne, a co robi z człowiekiem ?
Ogranicza go, niszczy.
Od czasu i zrządzenia losu zależy całe nasze życie.

Szkoda tylko, że ja nie zgadzałam się na taki scenariusz.
Czy ktoś mnie pytał o zdanie ? Pozwolił wybierać ? Niestety nie.

Mówi się, że jedni stali w kolejce po wygląd, drudzy po rozum a trzeci po wzrost.
To ja chyba dostałam to, co zostało z ostatków każdej z tej cechy.

Pewnie nie mogłam się zdecydować i czekałam, aż wszyscy sobie wybiorą.
Jako że większość wybrała wygląd, zostało mi go niewiele.
Duża część osób zdecydowała się na wzrost, więc mnie zostało jedyne 161 cm.
Reszta wybrała rozum. Zostało go dla mnie dość wiele, ale żeby mi utrudnić życie, dorzucono mi lenistwo w gratisie.

Przynajmniej tak sobie wyobrażam, dlaczego taka jestem.
Tak to sobie tłumaczę. Na razie mnie satysfakcjonuje, ale nie wiem, co będzie za jakiś czas.

Cholerna genetyka. Kto to wymyślił ?
Mam tego dość.

Zdaję mi się, że jedna choroba genetyczna na jedną osobę to wystarczająca liczba.
Ale oczywiście ktoś znowu sobie ze mnie zakpił. Nieszczęścia chodzą parami, prawda?

Pozostaje jedynie pytanie : dlaczego ja?
Co takiego zrobiłam, że gdy inni są zdrowi, ładni i wysocy ja jestem przeciwieństwem tego wszystkiego, wyróżniam się ?

Chciałabym się dowiedzieć, ale jednak to pytanie pozostanie retorycznym. Nie dostanę na nie odpowiedzi, choć z ciekawością bym poznała przyczynę.

Boli mnie jedynie, że ludzie nie umieją spostrzec, że mi też nie jest łatwo i jeszcze mi dowalają smutków głupimi gadkami i szczeniackim zachowaniem.

Nie wiedzą jak to jest udawać śmiech, kiedy tak naprawdę chciałoby się wybuchnąć płaczem, kiedy ukrywa się łzy przed wszystkimi i pozwala im płynąc dopiero w samotności.

Nie wiem, czy ktoś przemyślał to, że jak na tak delikatną, artystyczną duszyczkę jak moja to za dużo.
Ale kogo to obchodzi. Tak ma być i już. Pogódź się z tym.
 Łatwo mówić.

Tyle że nikt inny nie ma takiej sytuacji jak ja. Nawet jeśli, ja odczuwam to w inny, bardziej bolesny sposób.
Taka już jestem. Łatwo mnie zranić i nie mam siły z tym walczyć.
Jeszcze nie teraz.
 Na razie.

***

" Bo jestem tylko pęknięciem
W tym zamku ze szkła
Zaledwie czymś, co
Trudno jest Ci zobaczyć " 

Linkin Park, Castle of Glass (tłumaczenie)

*

" Tak mocno się starałem
I tak daleko zaszedłem
Ale ostatecznie
To nawet nie ma znaczenia
Musiałem upaść
By stracić to wszystko
Ale w końcu
To nawet nie ma znaczenia " 

Linkin Park, In the End  (tłumaczenie)

*

" Jest prawda w twoich kłamstwach
Zwątpienie w twej wierze
Marnujesz wszystko to, co budujesz " 

Linkin Park, In Pieces (tłumaczenie) 

*

" Wspomnienia bolą
Jak otwieranie rany
Krytykuję siebie po raz kolejny
Ty wszystko pojmujesz
Jestem bezpieczny tutaj, w moim pokoju
Dopóki nie spróbuję zacząć od nowa

Nie chcę być tym
Który zawsze zaczyna walkę
Bo wewnątrz siebie zdaję sobie sprawę
Że to ja jestem pogmatwany

Nie wiem, co jest warte walki
Ani dlaczego muszę krzyczeć
Nie wiem, czemu prowokuję
I mówię to, czego wcale nie mam na myśli
Nie wiem, w jaki sposób stałem się taki
Wiem, to nie w porządku "

Linkin Park, Breaking The Habit (tłumaczenie)

*

" Nie wiem, komu ufać
Nic dziwnego
Wszyscy są tak daleko ode mnie
Ciężkie myśli przenikają przez pył
I kłamstwa

Staram się nie załamywać
Ale męczy mnie to oszukiwanie
Zawsze, gdy próbuję się zebrać w sobie
Stanąć znów na nogi
Myślę tylko o tym
Męczącym międzyczasie
I jak
Starając się zaufać tobie 
Usuwam po prostu część siebie "

Linkin Park, From The Inside 

 *

" Obudziłem się po raz kolejny spocony
Kolejny dzień został zmarnowany
W mojej hańbie
Znów utknęło mi to w głowie
Czuję się, jakbym nigdy miał nie opuścić tego miejsca
Nie ma stąd ucieczki
Jestem swoim największym wrogiem

Poddałem się
Mam dosyć czucia
Nie masz nic do powiedzenia?
Zabierz to wszystko
Duszę się
Powiedz mi, co do cholery jest ze mną nie tak "

Linkin Park, Given Up (tłumaczenie)